Wiersze

Powiedz, dziewczę, o! powiedz, czemu Twoje oczy
tak błękitne, dlaczego skra w nich świeci boża,

Gdy Cię spotkałem raz pierwszy
Mokre pachniały kasztany.

Więc można kochać i nie wiedzieć o tem?
Po przypadkowym, najkrótszym spotkaniu

Kto chce, bym go kochała, nie może być nigdy ponury
i musi potrafić mnie unieść na ręku wysoko do góry.

Chór:
Mówią, mówią że
Mówią, że to nie jest miłość... nie

Znowu byliśmy przez chwile razem,
Lecz było już inaczej tym razem.

Kocham Cię! Tęsknię! Wołam Cię do siebie!
świat cały Twojem nazywam imieniem!

Siedli na ławce przytuleni, sami,
szarzy, jak gdyby dobyci z popiołu.