Wiersze

Powiew poranku po nocy marzenia
Coraz to tęskniej i pieści i chłodzi,

Wtańcz mnie w swoje piękno i niech skrzypce drżą
Przez paniczny strach aż znajdę w nim bezpieczny port

Jeśli nie przyjdziesz...
świat będzie uboższy

Więc można kochać i nie wiedzieć o tem?
Po przypadkowym, najkrótszym spotkaniu

myślałam ,że to już nie wróci...
lecz w kilku ułamkach sekundy...

Powiedz, dziewczę, o! powiedz, czemu Twoje oczy
tak błękitne, dlaczego skra w nich świeci boża,

Będziesz zbierać kwiaty,
będziesz się uśmiechać,

Przyjdę do ciebie w północ ciemną, z nowiem...
Drogę przez półmrok wskaże mi tęsknota...