Wiersze

I czemuż znowu list piszę w udręce?
Nie pytaj, miły, jaka w tym przyczyna,

Ile razem dróg przebytych?
Ile ścieżek przedeptanych?

Gdybym spotkał Ciebie znowu pierwszy raz,
Ale w innym sadzie, w innym lesie -

Nie wiem jak to wyrazić... Bo wszystko
ma swoją miarę i stopnie i skalę...

Wtańcz mnie w swoje piękno i niech skrzypce drżą
Przez paniczny strach aż znajdę w nim bezpieczny port

Wciąż powtarzasz uparcie i skrycie
Patrzysz w okno i smutek masz w oku

Kocham za siebie, kocham za Ciebie,
Kocham jeden za dwoje.

Jakoś się przypadkiem
Okno otworzyło;