Wiersze

I znowu pustka w czterech ścianach
Rozpacz przychodzi znów o świcie

On ją dostrzegł nagle, ona go dojrzała
I świat im zniknął z oczu, jak z dmuchawca puszek.

A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,
wiatrem łagodnym włosy 

Czy pomnisz jeszcze na dożów kanale
Gondolę moją w weneckiej żałobie?

Gdy słońca blask nad morza lśni głębiną,
Myślę o Tobie, miły.

Chodziło szukało oknem wyglądało  💖
Wracało zawsze samo

Na początku nic nie było,
Tylko przestrzeń ciemna, pusta;

Wciąż powtarzasz uparcie i skrycie
Patrzysz w okno i smutek masz w oku